Time flies, alweer in Da lat - Reisverslag uit Ðà Lạt, Vietnam van Dominique - WaarBenJij.nu Time flies, alweer in Da lat - Reisverslag uit Ðà Lạt, Vietnam van Dominique - WaarBenJij.nu

Time flies, alweer in Da lat

Blijf op de hoogte en volg Dominique

17 Augustus 2015 | Vietnam, Ðà Lạt

Ondanks dat we Phong Nha oorspronkelijk niet op ons lijstje hadden staan, ben ik heel blij dat we er zijn geweest! We hadden al van meerdere reizigers hier gehoord dat het een hele leuke en mooie plek was. We hebben de nachtbus gepakt vanuit Ninh Binh. Wat we alleen niet hadden verwacht is dat we er al om half 4 s nachts zouden zijn. Gelukkig werden we ongeveer voor een hostel uit de bus gezet en was er nog een kamer beschikbaar om toch nog even een paar uurtjes te kunnen slapen. Na wat uitslapen hebben we uitgecheckt en zijn we lekker gaan ontbijten. Van een Canadees stel hadden we gehoord dat je bij het hostel Easy Tigers hele leuke tours had om de grotten rondom Phong Nha te bezoeken. Nadat we het hostel hadden gevonden zijn we informatie gaan vragen over de tour. Wij besloten dat we twee grotten wilden bezoeken,  the Paradise Cave en the Dark Cave. We moesten eerst nog even pinnen en volgens het hostel was dat '500m' verder, nou maak daar maar 2,5km van ofzoiets haha. Na onze wandeltour naar het pinautomaat besloten we ook in het hostel te overnachten. De sfeer was er namelijk heel goed en gezellig. Het enige nadeel was dat er alleen maar regen was voorspeld die dag, dus hebben we een dagje binnen moeten zitten. Gelukkig hebben we ons goed vermaakt met vrienden maken, kaarten, poolen, lezen en serie kijken. Rond een uur of 5 hadden we zin in pizza en hebben we er eentje met zn drieën gedeeld met het idee om later ergens nog avond te gaan eten. Toen hadden we eigenlijk  geen honger meer en hebben we dus niets meer gegeten. Tussen 8 en 9 was het 'happy hour' en hebben we genoten van de vele wodka redbull, gezellige mensen en wederom kaartspelletjes. Het was eigenlijk zo gezellig dat we met zn allen naar de plaatselijke 'kroeg' gingen, gewoon een hok met een paar tafels en stoeltjes wat tot laat open was. Maar het was ontzettend gezellig. Op een monent kreeg ik zo'n honger dat ik daar bijna een hele rol oreo koekjes naar binnen heb zitten werken, omdat er niks anders meer was. Rond een uur of 2 besloten we terug naar het hostel te gaan omdat we de volgende ochtend weer vroeg op moesten voor de tour. Toen we bij het hostel aankwamen leek het alsof de deuren allemaal op slot zaten, we zagen het al voor ons, dat we tot 6 uur s ochtends op de bankjes buiten moesten slapen, maar gelukkig konden we uiteindelijk gewoon naar binnen naar ons bedje. Toen we er eindelijk in lagen kwam ons kamergenootje ons nog even verblijden met haar gesnurk. Gelukkig had ik oordoppen mee en ben ik die s nachts nog even gaan pakken. Na een kort nachtje slapen en een goed ontbijt zijn we in de bus gestapt naar de grotten. We waren met een hele grote groep, waaronder nog twee andere Nederlandse meisjes met wie we die dag hebben opgetrokken. We begonnen met rijden door de bergen van het nationaal park en om de zo veel tijd stopten we voor een verhaal over dat gebied of de geschiedenis. We hebben ook nog een tempel bezocht waarbij in de Vietnam oorlog een aantal mensen waren omgekomen. De tempel was dan ook ten ere van hen gebouwd. Wat ook een bijzonder verhaal was, is dat de weg die door de bergen loopt maar in zo'n 4 maanden gebouwd is, terwijl het een super lange weg is en al het materiaal de bergen in gereden moest worden. Na de tempel was het nog een klein stukje naar de eerste grot, the paradise cave. De grot is heeeeeeel groot maar wij hebben slechts ongeveer 1 km gezien. Dat deel was goed gangbaar gemaakt door trappen en lichten in de grot. De plek die wij hebben gezien was heel hoog en het was heel mooi om van zo dichtbij te kunnen zien. Ondanks dat dit deel van de grot wat toeristischtoeristischer is gemaakt, was het toch nog wel heel puur. Na ongeveer 1,5 uur zijn we weer naar beneden gelopen voor een vietnamese lunch. Na de lunch zijn we naar de tweede grot gegaan, the dark cave. Zoals de naam al zegt zijn daar geen lampen en is het nog bijna hetzelfde als voor het ontdekt werd. Bij aankomst moesten we ons gelijk in zwemkleding omkleden want je zal helemaal onder de modder komen te zitten. Eerst mochten we via een zipline naar de overkant. Vanaf daar konden we een klein stukje zwemmen de grot in. Het water was er erg koud in tegenstelling tot de andere wateren waar we in hebben gezwommen. We kregen ook allemaal een helm met een lampje op ons hoofd zodat we wat konden zien. Na een stukje zwemmen mochten we onze zwemvesten af doen en de modderige grot in. Via een smal gangetje kwamen we uiteindelijk in een modderpoel terecht. Het voelt heel raar om in een modderbad te liggen. Als je je been op tilt schiet ie echt meteen omhoog en je kan er eigenlijk gewoon op drijven. Na wat foto's zijn we weer door de smalle gangetjes gegaan en van een soort glijbaan weer in het water gegleden. Nadat we de ergste modder van ons af hadden gespoeld zijn we een stukje verder in de grot gezwommen. Ondertussen hadden we het best wel koud! Na nog een verhaal over welke dieren er allemaal wel niet in die grot woonden zijn we terug naar het begin gezwommen. Vanaf daar zijn we met een kano naar de overkant gegaan om daar nog even te genieten van een koud drankje. Ook daar was de mogelijkheid om nog via een zipline in het water te springen, maar dat hebben we niet meer gedaan. Na het omkleden zijn we weer terug naar het hostel gegaan. Daar hebben we nog even een drankje gedaan en een potje poolen met de nederlandse meisjes. Toen besloten we om nog even met zn vijven uit eten te gaan voordat wij met de bus naar hoi an vertrokken. Gelukkig hadden we na het eten nog even de tijd om snel te douchen. Tijdens het wachten op de bus heeft Monica vrienden gemaakt met een Vietnamees jongetje, die denk ik het Downsyndroom had. Hij had een spelletje waar totaal geen logica in zat maar hij had er de grootste plezier in, wij daarom ook. Ondertussen lag ik al bijna te slapen op het houten bankje. Toen de bus kwam ben ik ook binnen no time in slaap gevallen. S nachts stond de airco wel ontzettend hard dus het was wel heel koud in de bus. Na een aantal uurtjes in de bus was ik rond een uur of 5 wakker, want mn kleine broertje aan de andere kant van de wereld werd toen 18! Na wat berichtjes gestuurd te hebben dacht ik nog even verder te kunnen slapen, maar helaas. We moesten de slaapbus uit en overstappen op een propvol lokaal busje. Wat opzich ook wel een ervaring was. In de bus heb ik nog heerlijk kunnen lezen want slapen kwam er niet van. Rond een uur of 6/7 kwamen we aan in Hoi An. We besloten om weer in hetzelfde hotel te verblijven en gelukkig mochten we al vroeg inchecken. Na een heerlijk ontbijt zijn we even lekker gaan zwemmen en zonnen op de rand van het zwembad. Dan hadden monica en ik nog even tijd om te bedenken wat voor jurk we wilden laten maken. Hoi An staat namelijk bekend om het feit dat je hier werkelijk alles op maat kan laten maken, van schoenen tot maatpakken. Na het zwemmen zijn Monica en ik dan ook naar een van de winkeltjes gegaan om een jurk te laten aanmeten. Binnen een paar uur konden we al terugkomen om te passen. In de tussentijd zijn we nog even gaan lunchen en hebben we een fiets gehuurd om naar het strand te gaan. Na een kilometertje of 4 fietsen konden we genieten van het heerlijke koele en heldere zeewater. Helaas hadden we maar kort de tijd, aangezien we om 5 uur al jurken moesten passen. Na de eerste keer passen moesten er nog wel wat aanpassingen gemaakt worden, maar daar had ze maar twee uurtjes voor nodig. In de tussentijd hebben we nog even de lampionnen bewonderd. Om 7 uur kwamen we terug en waren de jurken helemaal goed. Daarna zijn we gezellig gaan eten met Renske en Hanneke die ook in Vietnam aan het backpacken zijn. Het was heel leuk om elkaar daar tegen te komen. Helaas waren wij erg gesloopt van drie nachten slecht slapen en hielden we het niet vol om nog uit te gaan s avonds. Terug in het hotel heb ik nog even geskyped met mn jarige broertje en de rest van de familie bij opa en oma thuis. De volgende ochtend gingen we samen met Renske en Hanneke naar My Son, wat prachtige bergen betekent. Daar zijn tempels te zien, die in de oorlog kapot zijn gebombardeerd en nu dus eigenlijk reünies zijn. Het was echt ontzettend warm, maar de tourguide had leuke verhalen te vertellen en was echt een grapjas. Op de terugweg zijn we met een bootje terug gevaren naar Hoi An. Op de boot kregen we lunch en zijn nog bij een eilandje gestopt waar ze allemaal beeldjes uit hout sneden. Na terugkomst zijn we gauw in het zwembad gedoken. De bus vertrok al vroeg dus we zijn nog even snel pizza gaan eten, dit keer wel hele lekkere. In deze bus viel ik ook bijna gelijk in slaap en heb ik bijna de hele rit kunnen slapen. S ochtends vroeg kwamen we aan in Nha Trang, wat bekend staat om de mooie stranden. Zelfs om 6 uur s ochtends was het al druk op het strand. Na een lekkere bananenpannekoek en een kopje echte thee zijn we in ons hotel gaan inchecken. Nadat we alles hadden neergezet begon onze zoektocht naar een sarong, een soort grote doek wat je om kan knopen of als een soort handdoek om kan knopen. Na ongeveer de hele stad gezien te hebben waren we eindelijk geslaagd. Na een broodje op straat te kopen hebben we die lekker in het hotel opgegeten. Toen was het tijd voor een dagje zonnen aan de mooie stranden van Nha Trang. Het zonnetje en de zee waren heerlijk, helaas ben ik wel behoorlijk verband, het was moeilijk om tegen die zon te smeren. Uiteindelijk ben ik maar onder mn sarong gaan liggen. Aan het einde van de middag zijn we lekker het zand van ons af gaan spoelen en op zoek gegaan naar eten. Na wederom een heerlijk pizza, soms is niet vietnamees ook wel even lekker, zijn we het stadje weer in gelopen. De batterij van Monica dr mobiel was kapot gegaan, dus waren we op zoek naar een nieuwe. Uiteindelijk vonden we een telefoon winkeltje van Samsung en hebben we een nieuwe batterij kunnen kopen. Ondertussen waren we al bijna 17 uur wakker en verlangde we erg naar ons bedje. We besloten om maar eens even lekker uit te slapen, aangezien we ook anders alleen maar een ochtendje hadden, de bus naar Dalat vertrok namelijk al om 1 uur s middags. Jammer genoeg hadden we niet genoeg tijd om 'whale island' te bezoeken, want daar kun je niet voor een dagje heen. Na een heerlijk relaxt ochtendje zijn we lekker gaan onbijten en nog wat eten en drinken gaan halen voor in de bus. De busrit duurt ongeveer 4 uur naar Dalat. Waarbij we letterlijk door de wolken in de bergen reden. Het weer in Dalat is zo anders dan het zonnige en warme Nha Trang. We hebben voor het eerst ons vestje aan moeten trekken buiten. Na een klein rondje lopen hebben we een prima goedkoop hotelletje gevonden met allemaal een eigen tweepersoons bed voor minder dan 5 $ pp. Vanavond gaan we de stad vast verkennen.

Verslag uit: Vietnam, Ðà Lạt

Dominique

Actief sinds 28 Juli 2015
Verslag gelezen: 163
Totaal aantal bezoekers 3285

Voorgaande reizen:

28 Juli 2015 - 27 Augustus 2015

Vietnam

Landen bezocht: